Kubki niekapki oraz butelki z ustnikiem bardzo ułatwiają życie rodzicom, ale w jaki właściwie sposób wpływają na rozwój dziecka? Jakie rozwiązanie jest polecane przez logopedów?
Picie z kubka niekapka oraz butelek z ustnikiem może prowadzić do powstawania zaburzeń miofunkcjonalnych – nieprawidłowego wzorca ruchowego języka oraz warg w czasie połykania. W takim przypadku, przy każdym akcie połknięcia, język napiera na zęby lub jest między nie wciskany. W efekcie prowadzi to powstawania wad zgryzu oraz trudności w jego późniejszej korekcji. Dodatkowo zaburzenia miofunkcjonalne mogą przyczyniać się do nawykowego oddychania przez usta oraz zaburzeń artykulacji – tzw. wymowy międzyzębowej.
Ale jak dokładnie przyczyniają się do tego kubki niekapki oraz butelki z ustnikiem? Przy zasysaniu płynu z tego typu kubków i butelek, język jest wpychany pod ustnik, co uniemożliwia przyjęcie prawidłowej jego pozycji. Ciągłe picie z kubków niekapków oraz butelek z ustnikiem, sprawia więc, że język nie może ćwiczyć swojego fizjologicznego ułożenia (wklejenia w podniebienie, tuż za górnym łukiem zębowym), a zmiana niemowlęcego typu połykania jest wręcz niemożliwa. Wpływa to na brak zdolności do pionizacji języka oraz zwiększa ryzyko nawykowego oddychania przez usta – poprzez obniżenie sprawności oraz napięcia mięśni języka, policzków i ust. Należy pamiętać, że pionizacja języka jest niezbędna do realizacji głosek takich jak: l, t, sz, ż, cz, dż, r. Dodatkowo taki sposób pobierania płynów przez dziecko, utrwala odruchową reakcję ssania, która powinna zniknąć w okresie poniemowlęcym. Z tego samego powodu należy rozszerzać dietę dziecka najpóźniej od 6 miesiąca życia dziecka.
Najlepszym wyjściem z sytuacji, jest używanie kubka otwartego w domu, a np. na wyjścia bidonu z twardą słomką.
Na koniec mała podpowiedź, dotycząca bezpiecznej nauki picia z tradycyjnego kubka:
kolejność wprowadzania płynów przy nauce picia z kubka otwartego:
1. gęsty płyn,
2. mus owocowy, kleik ryżowy, zmiksowana zupa,
3. rzadkie płyny.
Powodzenia 🙂
